Terugblik

   

 

 

Ine Veen, voormalig ballerina, fotomodel,  mannequin, actrice en tegenwoordig schilderes, werd geboren te Koog aan de Zaan op 15 december 1937.  

 

De stervende zwaan

                       

 

Al heel jong werd duidelijk dat ze over danstalent beschikte en via de Alkmaarse Balletschool kwam ze op de Ballet Academie van Nel Roos, waar ze al vrij vlot werd ontdekt door Yvonne Georgi, die haar in 1956 contracteerde voor het bekende Operaballet van Hannover.

Ze danste o.a. bij het ballet van Monte Carlo, waar ze optrad voor prins Rainier, prinses Gracia en hun gasten de sjah van Perzië en keizerin Soraya.                                                  

Ze slaagde in Hamburg cum laude voor haar Abschlussprüfung als actrice in 1960.   

 

 

 

          

Ine Veen tijdens een modeshow in Bad Harzburg te Duitsland

 

 

 

 

Ze was verbonden aan het Staatstheater van Braunschweig, de Landesbühne van Hannover en het Theater in Lübeck .

 

 

 

"Die Fledermaus"

 

 

Ze heeft daar met veel grootheden van haar generatie gespeeld, waaronder Maximiliaan en Maria Schell, James von Berlepsh, Hans Jörg Felmy, Karl Heinz Vosgerau en Johan Heesters. .                                                                                                            

 

 

 

    

"Der Ritter von Mirakel" op toneel en backstage

 

In de jaren zestig ontdekte Karl Guttmann, directeur van toneelgroep Ensemble, haar in Duitsland. Hij was zo onder de indruk van haar spel, dat hij haar direct contracteerde om de titelrol van Markiezin van Arcis te gaan spelen naast Mary Dresselhuys en Ko van Dijk. De Markiezin van Arcis zou haar drieëndertigste theaterrol zijn. De Duitse pers meldde dat "hun" Ine Veen in Nederland ging spelen.  

 

 

Ko van Dijk en Ine Veen in  "De markiezin van Arcis"

 

 

Sjoerd Pleisier, André van den Heuvel en Ine Veen in "De weg"

 

 

Vanaf seizoen 1963/64 was Ine Veen meer dan twee decennia te zien in de Nederlandse theaters, waar ze met alle bekende namen van haar generatie optrad. Hieronder waren Ko van Dijk, Johan Kaart, Mary Dresselhuys, Ton van Duinhoven, Ton Lensink, John Lanting, John Leddy, Caro van Eyk, Guus Hermus en Guido de Moor. Ze was verder te zien in  TV produkties, populaire TV series en speelde in films zoals "Blue Movie". Ook was ze actief als internationaal actrice, deed bijvoorbeeld mee aan "Bridge to far" van Richard Attenborough en vertolkte de vrouwelijke hoofdrol in een Chinese Kung Fu film met de crew van Bruce Lee.  Het was één van de eerste Kung Fu films, die in ons land op video uitkwam.   

 

 

 

"Scene uit de bewuste Kung Fu film"

 

Ine Veen was daarnaast actief als internationaal fotomodel onder de naam Audry, ze was het wereldwijde gezicht van Oil of Olaz in 1971/72. We kennen haar van enkele bekende STER tv spots van toen, waaronder die van Printil, waarin ze te zien was als Mata Hari, Madame de Pompadour en Josephine de Beauharnais. Ze stond ook op platenhoezen en boekcovers. In 1973 riep de Telegraaf haar uit tot mooiste actrice van Nederland. 

 

 

Het bewuste krantenartikel uit De Telegraaf

 

 

Ine Veen op de cover van de Nieuwe Revu

 

Ine Veen - fotomodel

 

 

Ine Veen

 

 

Voor de radio was ze te beluisteren in een aantal literaire programma’s. Ze droeg regelmatig gedichten voor en ze werkte mee aan meer dan honderd hoorspelen. 

In de jaren ‘80 had ze er genoeg van om het land af te reizen en voor de cameralens te staan en besloot ze schilderes te worden.

Ine is verder zeer gegrepen door dierenleed en zit o.a. in het commité van aanbeveling van de Stichting Dierenhulp Venezuela.  Een Nederlandse krant schreef eens over  Ine, dat zij de "Florence Nightingale" van de dieren is. In de winter zie je haar in haar woonplaats Heiloo, door weer en wind, de wintervoeding voor de hulpbehoevende dieren verzorgen.

 

 

Het bewuste krantenartikel uit de "Alkmaarsche Courant"

 

 

 

        terug